Gercekten de öyle olmustu. Sonsuza götüren bir denizin kıyısına varmıştım. O zaman anladım ki, susmak bir cüsse işi. Derin denizlerin işi. Sığ suları en hafif rüzgarlar bile coşturabiliyor. Derin denizleri ise ancak derin...

En kötü gün birisini kaybettiğin gün değil. ondan sonraki diğer günlerdir.’..

Hazandı, hüzündü derken Eylül de bitiyor. Bitmeyen ve gitmeyen ne var ki ömrümüzde..,

Geçmez sanma. Dün geç’di… Gün’de geçer. Görsen toprağın altını , Ay’da geçer yıl’da geçer. Fazla beğenme kendini. Bir nefistir can’da gider. Sakın yıkma gönül bendini. Saltanatın yalnız...

Eylül toparlandı gitti işte, Ekim falan da gider bu gidişle. Turgut Uyar